Saturday, August 22, 2020

Το νησί της Γαιοθάλασσας (4)

 

Στο νησί της Γαιοθάλασσας όλοι διαβάζουν. Κορίτσια που μόλις έχουν ξεπηδήσει από την πένα του Ρόμπινς, αγόρια που ήρθαν παρέα από άλλη χώρα, μοναχικοί ίσως συγγραφείς ίσως καθηγητές, κυρίες με τις φίλες τους, τύποι ψαγμένοι, τύποι χαμένοι, όμορφοι ηλικιωμένοι. Στην άμμο, κάτω από αρμυρίκια, στα beach bar, στα καφέ, στα παγκάκια της Χώρας, στα όρθια, παντού. Όλο το νησί ένα αναγνωστήριο.

Πόσα βιβλία έχω δει, πόσους τίτλους διάβασα φευγαλέα, πόσα εξώφυλλα ανοιγόκλεινε ο αέρας, πόσες σελίδες γέμιζαν με άμμο, πόσα σκίστηκαν, πόσα μούσκεψαν, σε πόσα χάλασε το δέσιμο! Συγγραφείς γνωστοί, τίτλοι αγαπημένοι αλλά και τόσοι άγνωστοι, τόσοι καινούριοι, τόσοι σε άλλες γλώσσες! Όλο το νησί μια βιβλιοθήκη.

Εδώ, σε ετούτο το νησί του Αρχιπελάγους, τα βιβλία γίνονται ένα με τα σώματα. Ανοιγμένα στο στήθος γυμνών κοριτσιών που έτσι κοιμήθηκαν κάνοντάς το σελιδοδείκτη. Στο πρόσωπο αγοριού που το ορίζει σκίαστρο, τρεις το μεσημέρι, για τον ήλιο. Κλειστά πάνω σε πόδια που ποζάρουν για το επόμενο στόρι. Στη μασχάλη στο κουβάλημα προς την παραλία. Σε χέρια άγρια απ’ τη δουλειά, σε χέρια κουρασμένα απ’ τα χρόνια, σε χέρια με νύχια σε κάθε χρώμα, σε χέρια παιδικά, σε χέρια μαυρισμένα, σε χέρια με δέρμα σκασμένο απ’ τον ήλιο, το αλάτι και το αντισηπτικό, σε χέρια δροσερά που το έπιασαν μόλις βγήκαν απ’ τη θάλασσα.

Στο νησί της Γαιοθάλασσας, που αν βλέπεις το μπλε και το λευκό βλέπεις τον κόσμο όλο, διαβάζω για άλλο νησί στην άλλη άκρη του πλανήτη, που κάποιοι ενώ δε βλέπουν ούτε το μπλε ούτε το λευκό, προσπαθούν να καταλάβουν τον κόσμο όλο. Κι είναι η σκέψη μου ότι και τα χρώματα δεν είναι άλλο από την ανάγκη μας για ομορφιά. Κι αυτήν, μπορούμε να την βρούμε εξίσου είτε με αυτά είτε χωρίς αυτά.

Νύχτα τέταρτη. Ιστορία τέταρτη. Τέλος.

No comments:

Create your own banner at mybannermaker.com!