Λευκάδα: δυστυχώς άλλη μια απλή επαρχία...

Ζητάς τραγούδι. Να, αυτό. Και θα 'θελα να 'ταν αλλιώς η επαρχία μου. Θα 'θελα να μην πονάω στις επιλογές ζωής της. Θα 'θελα να πηγαίνω βράδυ στην παραλία της και να μη με γδύνουν οι αστυνομικοί της ως μέγα τρομοκράτη μήπως κι έχω πάνω μου κάτι που θα ταράξει την του μυαλού τους ευπρέπεια. Θα 'θελα να κολυμπάω στις θάλασσές της και να ξέρω ότι οι ψαράδες της δεν ρίχνουν τα δίχτυα τους απ' την άμμο στην ακτή, ότι δεν ψαρεύουν με δυναμίτη, ότι τα χωριά της δεν αδειάζουν τα λύματά τους στο απίστευτο γαλάζιο της. Θα 'θελα να κάνω βόλτα στους δρόμους της και να μην πονάω με την πολεοδομική της ασχήμια, να μην βλέπω παντού άθλιες πινακίδες, λευκές τέντες, οπαδικά συνθήματα. Θα 'θελα στους κάδους ανακύκλωσής της να μη ρίχνουν μπάζα και σκουπίδια, να κυκλοφορώ στην πόλη χωρίς διπλοπαρκαρισμένα και σταμπαρισμένα με τα "αλάρμ" της κωλοπαιδίστικης αναισθησίας αυτοκίνητα. Θα 'θελα στην επαρχία μου να υπήρχαν δανειστικές βιβλιοθήκες σε κάθε χωριό, τακτές βραδιές ποίησης στην πόλη, χώροι προβολής των τοπικών μουσικών σχημάτων. Θα 'θελα οι πολιτευτές της να περπατούσαν και να έκαναν ποδήλατο και να έψαχναν μόνοι τους για λακκούβες και καμένες λάμπες και άκοπα χόρτα. Θα 'θελα οι επαγγελματίες της να μιλάν για τουρισμό και να συναισθάνονται την ευθύνη τους απέναντι σ' αυτούς που τους διάλεξαν από όλα τα μέρη αυτού του πλανήτη, που τους επέλεξαν όχι για το κατεψυγμένο φαγητό τους, όχι για την αρπαχτή των τιμών τους αλλά για την ελπίδα αντικαθρεφτίσματος στη δουλειά τους της φυσική ομορφιάς του τόπου τους. Θα 'θελα στην επαρχία μου λίγες μέρες πριν τις εκλογές να μη συζητάν για μια ΑΧΡΗΣΤΗ υποθαλάσσια γέφυρα (να ενώσετε τι ρε αγύρτες; 30 μέτρα;;;) που η κατασκευή της θα δοθεί στο γνωστό ΛΑΜΟΓΙΟ και τα διόδιά της θα εκμεταλλευτούν όσοι εκμεταλλεύονται το γονάτισμα αυτής της χώρας δεκαετίες τώρα. Θα 'θελα με αυτά τα λεφτά να σκέφτονταν για πεζοδρόμηση, ποδηλατοδρόμηση και φωτισμό της λίμνης, για στέγαση ανθρώπων που δεν έχουν τη δυνατότητα, σε παρατημένα κτίρια του δήμου, για παραδειγματική φροντίδα και προστασία των αδεσπότων της. Θα 'θελα η επαρχία μου, η Λευκάδα, να μην είναι μια απλή επαρχία. Να μιλάμε εκεί για λατρεία και τα κεράκια να αυταναφλέγονται. Τίποτα απ' αυτά όμως δε γίνεται. Και πάλι θα πάω να ψηφίσω ξέροντας ότι θα με συντροφεύει ένα τραγούδι μιας αγαπημένης ουτοπίας... Κρίμα λέω. Κρίμα.