Δεν είμαι αυτά τ' αγόρια...

"Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός."
                                          (Μάνος Ελευθερίου)

Έτσι. Έτσι ακριβώς. Είμαι τα αγόρια που αδιαφόρησαν για την άνω τελεία που σε ενθουσίασε. Είμαι τα αγόρια που δε χάρηκαν τη χαρά σου, που σνόμπαραν αφελώς, στην ανωριμότητά τους, την κραυγή ευτυχίας σου για το ελάχιστο, τη μια στιγμή της μέρας. Είμαι τα αγόρια που χτύπησαν την πόρτα με δύναμη στην κυκλοθυμία σου, που αρνήθηκαν την παρατήρησή σου, που έστειλαν βλέμμα φαρμάκι στην υψωμένη φωνή σου. Είμαι τα αγόρια που τους άρεσαν οι ατάλαντες τριγύρω, που άφησαν ασχολίαστο το εξαιρετικό στο ντύσιμό σου, το ερωτικό στο περπάτημά σου. Είμαι τα αγόρια που δε σου έκαναν ωραίο έρωτα, που δεν σου ξύπνησαν όσα μέσα σου κοιμόνταν, που δεν ήξεραν πότε και πώς να δώσουν το ένα φιλί που χρειαζόσουν. Είμαι τα αγόρια του κόσμου που μισείς.

Έτσι. Έτσι ακριβώς. Δεν είμαι τα αγόρια που έψαξαν μουσικές γιατί τους είπες ότι σου άρεσαν. Δεν είμαι τα αγόρια που σου πήραν βιβλία προσέχοντας το βλέμμα-χάδι που άφησες σε κάποια βιτρίνα. Δεν είμαι τα αγόρια που δεν τα κατάπιε η εμφανισιακή παραίτηση της σχέσης. Δεν είμαι τα αγόρια που πήγαν τις διακοπές που ήθελες, που έστησαν τη σκηνή που διάλεξες, που κολύμπησαν στη θάλασσα που αγαπούσες. Δεν είμαι τα αγόρια που έβαλαν το χέρι τους κάτω απ' τη φούστα σου όταν μίλησες για ωκεανούς και αλμυρούς ιλίγγους, που κατέβασαν το παντελόνι σου ανασύροντας ουρλιαχτά που ζητούσες να ανασυρθούν. Δεν είμαι τα αγόρια του κόσμου που αγαπάς.