Όλα τα βιβλία (2)

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ (επιμ. Λίαμ Ο. Πέρντον και Μπιφ Τόρεϊ): Όλες οι συνεντεύξεις του Ρόμπινς απ' το 1976 ως το 2009. Δεν είναι πολλές. Πολλά είναι αυτά που παίρνει ο αναγνώστης απ' το λόγο του, τον τρόπο σκέψης του, τη δικιά του ματιά σε αυτά που μας δίνει να διαβάσουμε. Ο εξαιρετικός συγγραφέας είναι και οι ήρωές του, είναι και οι λέξεις του. Ασυνήθιστος, ακομπλεξάριστος, ευφυής. Τον αγαπώ. Απλά αυτό.
ΝΟΑ-ΝΟΑ, ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΝΟΤΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ (ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ): Ο Γκωγκέν πηγαίνει στην Ταϊτή στο τέλος του 19ου αιώνα ελπίζοντας να βρει εκεί τον παρθένο παράδεισο που ονειρεύεται. Δυστυχώς για αυτόν, ο "πολιτισμός" έχει εισβάλλει κατακτητικά και σ' αυτόν τον κόσμο. Θα απομονωθεί, θα μείνει κοντά στους "άγριους", θα συζήσει με μια ντόπια, θα ζωγραφίσει τους ομορφότερους πίνακές του αλλά, εν τέλει, τίποτα δε θα του πάει καλά... Αυτοβιογραφικό το κείμενο με τεράστια αξία ως ταξιδιωτικό-χρονογράφημα.
ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΑΤΟ (ΦΙΛΙΠ ΝΤΙΚ): Είδα πρώτα την ταινία και μ' άρεσε. Ίσως με επηρέασε αυτό αλλά δε με ενθουσίασε το βιβλίο. Λατρεύω τον Φίλιπ Ντικ αλλά εδώ θα πάω παρακάτω. Δεν ξέρω, ετούτη δεν ήταν μάλλον η δικιά μου δυστοπία.
ΤΑ 20 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ: Γεγονότα και καταστάσεις που έχουμε ακούσει, που κάποιος μας είπε, που κάπου διαβάσαμε και δεν παίρνουν οι περισσότερες μια λογική εξήγηση. Επιστήμονες και παρα-επιστήμονες, λογική και φαντασία, ευκολία στην αντιμετώπιση και περαιτέρω έρευνα είναι πτυχές των ίδιων μυστηρίων. Κύκλοι στο καλαμπόκι, δροσουλίτες, κρυστάλλινα κρανία, κατάρα του Φαραώ και άλλα παρόμοια, λυμένα ή όχι γεμίζουν το βιβλίο...
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (ΝΤΑΝΙΕΛ ΤΣΑΒΑΡΙΑ): Η γραφή του Τσαβαρία έλκει προκλητικά. Ξεχωριστές ιστορίες που δένονται εξαιρετικά μεταξύ τους. Άγνωστα πρόσωπα που πατάν πάνω στα ίδια χνάρια που άφησε η προπορεύουσα μοίρα. Κάπου το ξέρεις από νωρίς: το κείμενο θα έχει happy end. Κι αυτό δε σε απογοητεύει, αντίθετα. Παίρνει μέλι και το απλώνει χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Ο καθένας θα βρει το ταίρι του, όλες οι νίκες θα έχουν το θρίαμβο που τους αρμόζει!
Ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΕΜΟΣ (ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΛΕ ΓΚΕΝ): Το Έπος της Γαιοθάλασσας έφτασε στο τέλος του. Το πέμπτο βιβλίο της σειράς έλυσε τους λογαριασμούς των ανθρώπων με τους μάγους και τους δράκους. Η Τεχανού άνοιξε φτερά, ο Λεμπάνεν βασίλεψε κάτω απ' το σημάδι της ειρήνης κι ο αρχιμάγιστρος είπε τις τελευταίες κουβέντες του βιβλίου. Αυτός και τις άξιζε..
ΛΕΣΧΗ ΔΟΥΜΑΣ Η Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΙΣΕΛΙΕ (ΑΡΤΟΥΡΟ ΠΕΡΕΘ ΡΕΒΕΡΤΕ): Είναι το πρώτο βιβλίο του Ρεβέρτε που με κουράζει. Λάτρης της γραφής και των ιστοριών του απογοητεύτηκα μέχρι ανίας. Δικαιολογείται ίσως απ' το ότι το έγραψε στα πρώτα του βήματα στη λογοτεχνία. Από τότε η πένα του άρχισε να ρέει σαν καράβι που κινείται στις ρότες των "ναυτικών χαρτών" του. Το κυνήγι ενός αντιτύπου κάποιου σπάνιου βιβλίου είναι θέμα που θα έπρεπε να παρασέρνει τον αναγνώστη, να γεμίζει τα δάχτυλά του πολυκαιρισμένη μελάνι και μυρωδιές αιώνων. Δεν το κάνει όμως..
Η ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ (ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ): Πόσες ιστορίες χωράνε σε μία; Πόσοι χαρακτήρες μπορούν να μπουν σε ένα βιβλίο; Ρωτώντας τον Μάρκες και ξεφυλλίζοντας τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς, θα σου απαντούσε χιλιάδες! Ρωτώντας τον Γιαγκόπουλο θα σου πει και κάτι παραπάνω! Εξαιρετική ιδέα, όμορφο κείμενο, ωραία γραφή. Μειονέκτημα; Το σε διάρκεια αίσθημα του ανικανοποίητου για πρόσωπα και ζωές που χάνονται πριν καν εμφανιστούν. Αναίτια πολλές φορές.
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΦΤΑ ΠΕΠΛΩΝ (ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ): Το εστιατόριο ενός Άραβα κι ενός Εβραίου απέναντι απ' το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη είναι απλά η αφορμή. Ένα κορίτσι που ζωγραφίζει το παράλογο και φαντασιώνεται διαρκώς το σεξ, ένα άλλο που χορεύει βγάζοντας προοδευτικά τα πέπλα του και στέλνοντας τους παρευρισκόμενους στους μέσα τους παραδείσους του πόθου, ένα κοχύλι κι ένα ραβδί που θέλουν να ταξιδέψουν στα Ιεροσόλυμα, ένας αρτίστας του δρόμου τον οποίο κανείς δεν είδε ποτέ να κινείται, ένας ιερέας που θεωρεί ότι μπορεί από μόνος του να φέρει τη Δευτέρα Παρουσία κι ένα αυτοκίνητο-γαλοπούλα είναι οι αιτίες.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, Ο ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ (επιμ. ΙΟΥΛΙΤΑ ΗΛΙΟΥΠΟΥΛΟΥ): Οι λέξεις του Ελύτη, οι σκέψεις, η ζωή του, οι παρέες του, τα εξώφυλλά του, όλα μα όλα είναι ποίηση. Είναι το Αιγαίο-σαλαμάνδρα προς μεταμόρφωση, προς προσαρμογή. Ένα βιβλίο Οδύσσεια. Η δική του Οδύσσεια μέσα απ' την επιμέλεια της -όχι και τόσο συμπαθούς- Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Κι όμως τόσο καλής, τόσο επιτυχημένης!
ΚΙ ΕΣΥ ΜΩΡΟ ΜΟΥ (ΜΑΡΚ ΛΕΫΝΕΡ): Το πήρα ετούτο το βιβλίο γιατί στο εξώφυλλό του, πέραν όλων των άλλων που το αποθεώνουν, το κάνει και με το παραπάνω κι ο Τομ Ρόμπινς! Ε, λοιπόν Τομ, συγνώμη κιόλας, είναι η πρώτη φορά που στο λέω, αλλά λες μπούρδες! Όχι τόσο μεγάλες και άθλιες και ανερμάτιστες και κακογραμμένες όσο ο Λέινερ, αλλά [οι συγκεκριμένοι έπαινοί σου] παραμένουν μπούρδες!!!
ΟΙ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΙ (ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ): Οι εξωγήινοι δε θα έρθουν ούτε με εχθρικές ούτε με φιλικές διαθέσεις. Απλά θα έρθουν. Κι αφού θα έχουν την τεχνολογία και την -αδιανόητη για εμάς- γνώση να το κάνουν, θα είναι και δυνατότεροί μας, και εξυπνότεροί μας, και τεχνολογικά μερικούς αιώνες -χιλιετίες ίσως- μπροστά από εμάς με ό,τι αυτό συνεπάγεται για δυο φυλές που πρωτοσυναντιούνται... Ο Άρθουρ Κλαρκ δε θέλει να τρομάξει ή να προειδοποιήσει με τους Επικυρίαρχους. Ο συγγραφέας και "προφήτης της επιστήμης" θέλει απλά να θέσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα συμβούν τα πράγματα. Δεν έπεσε και σε πολλά έξω στη ζωή του. Σχεδόν σε τίποτα θα έλεγα...
ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΝΟΥΒΕΛΑ (ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ): Βαριέμαι το σκάκι. Δεν ξέρω, ίσως να έχει να κάνει με την ευφυΐα μου. Δε βαρέθηκα ωστόσο καθόλου τη νουβέλα του Τσβάιχ που είναι στημένη γύρω από μια παρτίδα σκάκι. Κάθε άλλο: τη διάβασα με μια ανάσα ψάχνοντας πίσω από Πύργους και Αξιωματικούς την επόμενη ιδέα, την επόμενη αφήγηση, την επόμενη κίνηση του πρωταγωνιστή. Ξέροντας μάλιστα ότι το να στείλει το χειρόγραφό της στον εκδότη του ήταν η τελευταία εκκρεμότητα που τακτοποίησε πριν αυτοκτονήσει, χαίρομαι που δεν το αμέλησε και μας άφησε ένα ακόμη εξαιρετικό βιβλίο (όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό)!
V. (ΤΟΜΑΣ ΠΥΝΣΟΝ):  Κούραση. Αυτό μου προκάλεσε. Το κυνήγι της V. είτε επρόκειτο για τη Βεϊσού, τη Βαλέτα ή τη Βερόνικα, είτε ήταν γεωγραφικό, ερωτικό ή αποκρυφιστικό κυνηγητό, με εξάντλησε. Όσο κι αν είχε μέσα στις 664 σελίδες του ωραία κεφάλαια, αυτά δεν αρκούν για να με κάνουν να το προτείνω έστω σε έναν άνθρωπο.. που τουλάχιστον δε μισώ!
ΒΕΝΕΤΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ (ΤΖΙΑΚΟΜΟ ΚΑΖΑΝΟΒΑ): Έχουμε ταυτίσει το όνομα του Καζανόβα με την ακολασία. Ο ίδιος πήγε με περίπου 150 γυναίκες στη ζωή του τη στιγμή που ο Δον Ζουάν πήγε με περίπου 1000 μόνο στην Ισπανία!.. Ο Καζανόβα, ένας τυχοδιώκτης που ταξίδευε και ερωτευόταν είναι ένας άνθρωπος που άφησε πίσω του μια ελκυστική βιογραφία.. Οι σελίδες του Βενετία-Κέρκυρα-Κωνσταντινούπολη με πήγαν σε αυλές, γκαλά, τραπέζια και κάμαρες μιας εποχής που θα 'θελα να βρισκόμουν!
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (ΜΑΡΚ ΜΑΖΑΟΥΕΡ): Βιβλίο έπος. Η Ευρώπη δεν έγινε ναζιστική ή φασιστική απ' τη μια μέρα στην άλλη. Προετοιμαζόταν με την απάθεια και τη διαφθορά της για δυο δεκαετίες. Ο Χίτλερδεν ήρθε απ' τον ουρανό. Ανάμεσά μας ξεπήδησε και θράφηκε απ' τους φόβους και τις ανασφάλειές μας. Για μια πενταετία ο κόσμος έζησε τη μεγαλύτερη φρίκη της ως τώρα ιστορίας του. Σφαγείς και δολοφόνοι, πολεμόχαροι και ρατσιστές δεν ήταν μόνο τα Ες-Ες. Ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των περισσότερων χωρών. Τους δόθηκε η ευκαιρία και πίστεψαν ότι θα κυριαρχούσαν. Για πέντε χρόνια ο άνθρωπος έκλεισε στο κουτί τη λογική και ξεκλείδωσε την πόρτα με τα χειρότερα ένστικτά του. Το βιβλίο είναι ιστορικό αλλά διαβάζεται σαν την αφήγηση κάποιου που υπνωτίστηκε για να επαναφέρει το χειρότερο εφιάλτη του. Σχεδόν 700 σελίδες απ' τον κορυφαίο ιστορικό όχι για να μας διδάξουν και να μην το ξανακάνουμε. Δεν αυταπατάται ο Μαζάουερ. 700 σελίδες για να μας δείξουν ως πού περίπου μπορούμε να ξαναφτάσουμε και να δυναμώσουν τη μνήμη μας. Να μας κάνουν να το θυμόμαστε συνέχεια. Να μην προσποιούμαστε ότι δε συνέβη ποτέ ή ότι συνέβη μια χιλιετία πίσω.. Μόλις χτες ήταν! Οι παππούδες μας σκότωσαν και σκοτώθηκαν σε εκείνον τον πόλεμο που χάθηκε για τονΆξονα στις λεπτομέρειες...
Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (ΠΕΔΡΟ ΧΟΥΑΝ ΓΚΟΥΤΙΕΡΕΣ): Μικρά διηγήματα, ιστοριούλες και ελάσσονες εμπειρίες μεταφερμένες με τρόπο ιδιαίτερο στο χαρτί. Όλος ο Γκουτιέρες είναι εδώ!... Δεν είναι όλα τα κείμενα ωραία αλλά... ποιος άνθρωπος είναι ωραίος μέσα-έξω;
ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΟΡΙΟ (D. OWEN): Η ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος συνοπτικά κι απλά. Οι προσπάθειές μας να πατήσουμε το κεφάλι της βαρύτητας και να ελευθερωθούμε απ' αυτή... Βαθιά μέσα μας το ξέρουμε: "το μέλλον μας είναι τ' άστρα"... Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί κι αυτό το αφήνουμε για την τελευταία στιγμή!
ΤΕΧΑΝΟΥ (ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΛΕ ΓΚΕΝ): Τέταρτο βιβλίο του Έπους της Γαιοθάλασσας και... προχωράμε. Το ωριμότερο όλων ως τώρα. Με γραφή που απευθύνεται πλέον στον ενήλικα κι όχι μόνο στον έφηβο αναγνώστη. Με τον Γκεντ χωρίς τις μαγικές του δυνάμεις αλλά πλάι στην Τενάρ. "Σ' αγάπησα απ' την πρώτη στιγμή που σε είδα", του λέει εκείνη. Στους Τάφους του Ατουάν, σκεφτόμαστε εμείς. Εκεί που φως δεν υπήρχε και η αγάπη ήταν λέξη που δεν είχε ανακαλυφτεί... Μαζί τους τώρα η Τερού, η Τεχανού. Ένα κορίτσι καμένο, παραμορφωμένο. Ένα κορίτσι με δύναμη ασυνήθιστη. Η κόρη ενός δράκου που θα μείνει λίγο ακόμη παιδί...
ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ (ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ):Ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είναι απλά το πρώτο κείμενό του. Θα αρκούσε. Ένα κείμενο που θα μπορούσε να είναι η μόνη εκδοθείσα σκέψη του συγγραφέα του. Θα αρκούσε... Ο Χαριτόπουλος, σε μια στιγμή έκστασης, σε μια κορύφωση της γραφικής παράστασης της ευφυΐας του γράφει για το ζεϊμπέκικο. Τελειώνοντας την ανάγνωσή του, θες να κλάψεις για το σταυρό που άνοιξαν χέρια και σήκωσαν πλάτες χορεύοντάς τον. Θες να σφάξεις όσους δεν το σεβάστηκαν. Ντρέπεσαι για τα παλαμάκια που κάποτε χτύπησες, για τα μπράβο που δεν άξιζαν και έδωσες. Ένα απ' τα ομορφότερα κείμενα που έχω διαβάσει ποτέ!.... Το υπόλοιπο βιβλίο είναι δημοσιευμένα άρθρα του που -συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί τους- σε ιντριγκάρουν να τα ψάξεις και να τα ξαναψάξεις. Γι' αυτό και ήταν το πολλοστό μου πέρασμα από πάνω τους...

No comments:

Create your own banner at mybannermaker.com!