Saturday, May 19, 2007

Ο ΠΟΝΟΣ Η ΛΥΤΡΩΣΗ


Θεσσαλονίκη 18/V/2007

Πόση η διάρκεια ενός ονείρου? Τα δέκατα του δευτερολέπτου που λένε οι επιστήμονες, τα λεπτά που το διηγούμαστε ή τα χρόνια που μας κυνηγάει? Κι εγώ που ακόμη σε βλέπω κάθε βράδυ στον ύπνο μου? Πόσες μαζεμένες ζωές θα σε κουβαλάω? Και σε ποιον να τα διηγηθώ? Ψάχνω φάρο για σπίτι, τουλάχιστον να ‘ρχονται οι γλάροι να τους μιλάω. Να τους λέω για φουρτούνες και για τσακισμένα καράβια και να μην τρομάζουν. Ψάχνω θαλασσοπούλια για φίλους. Να χαίνουν οι πληγές τους κι αυτά να βουτάν στην αρμύρα. Να μου δείχνουν το δρόμο του πόνου ως το δρόμο της φύσης μου.

Monday, May 7, 2007

ΟΙ ΑΣΧΗΜΟΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ


Θεσσαλονίκη 19/ΙΙ/2007
Στους δρόμους. Πάλι. Ο περπατητής που έτσι ξορκίζει τη μοναξιά. Ο τρελός. Ο Τζούλιο Καΐμι στο τώρα μου. Το μέλι της ανάμνησης και η στάχτη έπειτα απ’ τη φωτιά του παρόντος μου. Τα κτίρια γκρίζα. Ανίκανα άψυχα να ομορφύνουν τα μίζερα φαινομενικά όμορφά μου. Οι δρόμοι χωρίς Μινώταυρο λαβύρινθοι. Μαίανδροι άκαιροι –κυρίως άτοποι-, γραμματόσημα σε κενούς φακέλους. Χάλια! Γυρίζω πίσω. Πούστη Καραμανλή! Κατέστρεψες τις πόλεις. Ασχήμυνες για πάντα τις βόλτες μου.
Create your own banner at mybannermaker.com!