Θεσσαλονίκη 19/ΙΙ/2007
Στους δρόμους. Πάλι. Ο περπατητής που έτσι ξορκίζει τη μοναξιά. Ο τρελός. Ο Τζούλιο Καΐμι στο τώρα μου. Το μέλι της ανάμνησης και η στάχτη έπειτα απ’ τη φωτιά του παρόντος μου. Τα κτίρια γκρίζα. Ανίκανα άψυχα να ομορφύνουν τα μίζερα φαινομενικά όμορφά μου. Οι δρόμοι χωρίς Μινώταυρο λαβύρινθοι. Μαίανδροι άκαιροι –κυρίως άτοποι-, γραμματόσημα σε κενούς φακέλους. Χάλια! Γυρίζω πίσω. Πούστη Καραμανλή! Κατέστρεψες τις πόλεις. Ασχήμυνες για πάντα τις βόλτες μου.
No comments:
Post a Comment