Όλα τα βιβλία (5)


ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ (ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΛΕ ΓΚΕΝ): Σεξισμός, διαφορετικό, σεβασμός στις επιλογές, ξένος, άλλος. Σε έναν πλανήτη κάπου μακριά, σε ένα μέλλον κάπου μακριά, σε έναν πλανήτη εδώ, σε ένα χρόνο στο τώρα. Όλα αυτά ετούτο το βιβλίο. Αριστούργημα από τη Λε Γκεν. Ένα ακόμη.
ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ (ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ): Ουφ! Με κούρασες λίγο καλέ μου Άρθουρ. Θα προτιμήσω να επιστρέψω εκεί που μου αρέσεις: στις ιστορίες που διαδραματίζονται στο μέλλον... έξω απ' τη θάλασσα.
Σ' ένα ευτοπικό (;) μέλλον ο πλανήτης έχει στραφεί για τη διατροφή του στη θάλασσα και -κυρίως- τις φάλαινες. Ταυτόχρονα, μια βουδιστική (η μόνη θρησκεία που έχει επιβιώσει) χορτοφαγική οργάνωση με τεράστια πολιτική δύναμη ξεκινάει εκστρατεία ενάντια στη θανάτωση των μεγάλων θηλαστικών... Αυτό. Σχεδόν χωρίς καθόλου στόρυ.
Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ (PACO IGNACIO TAIBO II): Πολύ καιρό είχα να μπλεχτώ στις σελίδες ενός αστυνομικού μυθιστορήματος. Ο Paco Ignacio Taibo II ήταν καλός φίλος-αφηγητής πάνω από μια παρτίδα ντόμινο, κάπου στις αρχές τους προηγούμενου αιώνα. Με έπεισε σχεδόν να μην ξανακάνω τόσο καιρό να διασταυρώσω τα αναγνώσματά μου με το νουάρ.
ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ(ΜΑΡΤΕΝ ΠΑΖ): Όλες οι ιστορίες αγάπης μας «ίσως» ιστορίες αγάπης είναι. Απ’ το πόσο μας κινητοποιούν να ζήσουμε (και να τις ζήσουμε) εξαρτάται η δύναμη αυτού του «ίσως».
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΤΖΟΥΛΙ (ΝΑΝΤΙΝ ΓΚΟΡΝΤΙΜΕΡ): Εύκολα ένας κόσμος γυρίζει, ανατρέπεται; Όχι, μα κάποτε γίνεται. Κάποτε, κάθε αυτοκρατορία πέφτει. Και τότε; Τότε τι κάνουν οι άνθρωποι αφού χάσουν τις σταθερές τους; Και πόσο γρήγορα μεταλλάσσονται οι άλλοι άνθρωποι που πια έχουν το πάνω χέρι;.......... Μια ιστορία λευκών και μαύρων στη Νότια Αφρική.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΟΥΜΠΟΪΣΣΕΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΟΥΝ (ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ): Πάει κι αυτό. Και μου μένει αδιάβαστος Ρόμπινς μόνο η "Αμάντα".   Το διάβαζα τόσο αργά, πέντε-έξι σελίδες τη μέρα, για μήνες. Είναι ευτυχία να διαβάζω λέξεις και σκέψεις αυτού του ανθρώπου που δεν έχω διαβάσει ακόμη. Είναι μάθημα άριστης λεκτικής τοποθέτησης οι προτάσεις του. Και είναι -το ξέρω- κωλοπαιδισμός απέναντι σε αυτούς που τα έχουν διαβάσει όλα του να λέω τέτοια.

Σίσσυ Χάνκσοου, καουμπόισσά μου, κορίτσι μου...
ΤΑΡΑΣ ΜΠΟΥΛΜΠΑ (ΝΙΚΟΛΑΪ ΓΚΟΓΚΟΛ): Είχα καιρό να διαβάσω Ρώσο συγγραφέα. Θυμήθηκα τη γραφή τους απ' τις πρώτες σελίδες. Από εκεί που σε πιάνει απ' το πέτο και σε τραβάει μαζί της στις στέπες και στους σκληρούς χαρακτήρες των Κοζάκων. Η πίστη, η αντρεία, οι δικοί τους κώδικες τιμής υπερθετικά φαίνονται στον Ταράς Μπούλμπα.
ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ή ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η  ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΒΑΣΚΟ ΜΟΣΚΟΖΟ ΝΤΕ ΑΡΑΓΚΑΟ, ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ (ΖΟΡΖΕ ΑΜΑΝΤΟ): Ναυτικέ μου εσύ, Βάσκο, ήρωά μου, ας μην πιστέψει κανείς τίποτα. Εγώ απ' την αρχή είμαι μαζί σου. Με κάθε ιστορία σου. Και στο τέλος, όπως κι εσύ, ξέρω, θα δικαιωθώ.
ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ (ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ): Πενηντάρης με νεαρή ηθοποιό. Και μετά κι άλλα κορίτσια, όμορφα, ξέχωρα. Κι ένα αρχοντικό με μεγάλο κήπο. Διακοπές και βράδυ πανσελήνου. Ε, μετά, θες δε θες, δε γίνεται να ξεχωρίσεις την πραγματικότητα απ' το όνειρο.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΑΧΛΟΚΟΥΒΕΝΤΕΣ (ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ): Λέξεις κοφτές, όπως οι σκέψεις. Λέξεις που στριμώχνουν το χώρο, τον μέσα και τον έξω. Λέξεις οδηγοί, σε πάνε εκεί που αυτές θέλουν. Όχι πάντα και με τη δικιά σου ευχαρίστηση. Συνήθως όμως και  με αυτή. Αλλιώς; Ποιήματα συνήθως όμορφα.
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΠΥΡΓΟΣ, Ο ΜΑΚΡΥΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ (ΠΗΤΕΡ ΝΤΕΪΒΙΝΤΡΟΜΠΙΝ ΦΕΡΘ): Ένα κομμάτι ιστορίας που λείπει απ' τον Μαύρο Πύργο του Κινγκ. Το κα-τετ του λιπόθυμου Ρόλαντ επιστρέφει στη Γαλαάδ. Τι γίνεται στο δρόμο; Πώς ξυπνάει, επανέρχεται ο πιστολέρο;
Ο Κινγκ παρακολουθεί και συμβουλεύει. Η Ρόμπιν Φερθ κι ο Πήτερ Ντέιβιντ γράφουν και το αποτέλεσμα είναι όμορφο. Όσο για τα σκίτσα... όπως τα φαντάστηκε ο καθένας μας που διάβασε έστω κι ένα βιβλίο της σειράς.
ΟΙ ΛΟΦΟΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ (ΡΟΜΠΕΡΤ ΧΑΟΥΑΡΝΤ): Μα πόσο όμορφες οι ιστορίες του Χάουαρντ! Τι εξαιρετική πένα! Πόσο γρήγορα στήνει κόσμους και σε κάνει ένα με τον ήρωά του, τονΣόλομον Κέην. Λογοτεχνία του Φανταστικού στα καλύτερά της. Στα καλύτερα χέρια.
ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ (ΦΙΛΙΠ ΧΟΣΕ ΦΑΡΜΕΡ): Ωραίο βιβλίο. Σε ένα μέλλον που ο αυταρχισμός ενός θεοκρατικού καθεστώτος επιβάλλει και την τελευταία σκέψη της ζωής, κάποιος ξεφεύγει, κάποιος ξεσπάει, κάποιος ερωτεύεται, κάποιος κερδίζει αυτή τη ζωή, τις δικές του σκέψεις!

2 comments:

Endosporios said...

Άσε, κωλοπαιδισμός δεν λες τίποτα...
Ευτυχώς με περιμένει στο ψυγείο μια θιβετιανή ροδακινόπιτα. Δεν ξέρω αν θέλω να την 'φάω' ή να την αφήσω εκεί να υπάρχει.
Μεγάλη αγάπη ο Τομυ :D

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ said...

αυτή την πίτα κι εγώ την έχω στο ταπεράκι για το μέλλον. Για τις μεγάλες πείνες!

Create your own banner at mybannermaker.com!