Tuesday, March 30, 2010

ΜΗ ΜΕ ΑΛΛΑΞΕΙΣ


Απ’ την αλήθεια μου κρυβόσουν

κι απ’ το δικό μου πυρετό

θα γίνω αυτό που ονειρευόσουν

αλλά δε θα ‘μαι πια εγώ.


Μου λες πως όλα θα τα φτιάξεις

σα να ‘ναι ρούχα πεταμένα

θα καταφέρεις να μ’ αλλάξεις

μα θα ‘χεις άλλον, όχι εμένα.


Άλλαξέ μου τη ζωή, όχι εμένα

κάνε γη και ουρανό να μοιάζουν ένα.

Άλλαξέ μου τη ζωή, μη με αλλάξεις.

Αν μ’ αφήσεις να πετάξω, θα πετάξεις.

Άσε με, άσε με δίπλα σου να ζω

άσε με, άσε με να είμαι εγώ.


Όπου με θέλεις θα ταιριάζω

το λίγο μου θα ‘ναι αρκετό σου

θα με κοιτάς και θα σου μοιάζω

και θ’ αγαπάς τον εαυτό σου.


Στίχοι του λατρεμένου Οδυσσέα Ιωάννου απ' τον καινούριο δίσκο του Βασίλη. Το πρόβλημα που αναπόδραστα εμφανίζεται σε κάθε σχέση νωρίς ή αργότερα. Το παιχνίδι εξουσίας (και συναισθάνομαι το πεζό των λόγων μου) που βγαίνει απ' το συρτάρι αργά ή γρήγορα. Τα ρούχα σου που δεν αντέχω να βλέπω στο πάτωμα κι εν τέλει δεν είναι άλλο απ' την αυτεπιβεβαίωση, το κορνιζάρισμα της ωραιοπάθειάς μου. Τα copy-paste της φάτσας μου που θέλω να βλέπω σε εσένα... Η ερμηνεία καταπληκτική. Ενέχει κάθε σύσπαση νευρώνα του προσώπου απ' τον πόνο που προκαλεί η διαπίστωση της ιδιοτέλειας. Αν είχα φωνή να το τραγουδήσω, έτσι θα το 'κανα...

Conclusion: Με τρέμει η κραυγή "άσε με να είμαι εγώ".. Δεν έχω δύναμη να την αντιπαρέλθω. Μπρος της κατεβάζω την πύλη μου και σου παραδίδω το κάστρο μου..


ΥΓ. Εσύ, όταν την ακούς από 'μένα, πώς την αντιμετωπίζεις;

Monday, March 22, 2010

ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ

"Ο Θεός είναι η σιωπή του σύμπαντος και ο άνθρωπος η κραυγή που δίνει νόημα σ' αυτή τη σιωπή"...

Μέρες που είναι, ένας δηλωμένος άθεος με προβληματίζει με την υπέροχη ενσωματωμένη πνευματικότητά του. Τέτοια που ελάχιστοι δηλωμένοι θρήσκοι διαθέτουν...

Saturday, March 13, 2010

ΜΕΙΝΕ, ΣΟΥ ΛΕΩ...



Θεσσαλονίκη 12/ΙΙΙ/2010


Stay ‘cause I need you to find my way…” Τι εγωιστικός στίχος, τι αλήτικα εαυτούλης και… πόσο μ’ αρέσει!. Σου δίνομαι για να υπάρξω. Σε χρησιμοποιώ. Ποια ανιδιοτέλεια; Ερωτευμένοι είμαστε, δε δουλεύουμε στη Unicef. Σε φιλάω για την ηδονή του να γεύομαι τη γλώσσα σου. Σε θέλω εδώ, κάθε μέρα, κάθε στιγμή κι ας πνίγεσαι, γιατί η παρουσία σου, όσα βρίσκω στα μάτια σου είναι λύση σε κάθε αίνιγμά μου. Stayγιατί αν φύγεις μπορεί και να σε σκοτώσω. Και ξέρεις; Βγάλε το «μπορεί». Αν φύγεις θα σε σκοτώσω. Όχι εκδικητικά. Δεν παίζουμε σε ελληνικό δράμα μικρής επαρχιακής πόλης. Ούτε για όσα θα έκανες αν εν τέλει έφευγες. Θα γίνει σαν φυσική κατάληξη ενός πάθους που, λένε, όφειλε να είναι δίδρομο, μα επιμένει να δηλώνει μονόδρομο. Καθένας να απομυζά τον άλλον για τον εαυτό του. Μέχρι τελευταίας ρανίδας. Γι’ αυτό όμως και συνεχίζει ως πάθος. Γι’ αυτό και μ’ αρέσει ο στίχος: Stay”, αλλιώς δεν πρόκειται να βρω το δρόμο μου!


Friday, March 5, 2010

ΕΤΣΙ ΜΟΥ 'ΡΘΕ ΜΕΣ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ...


Θα μου αρκούσε να υπάρξω όντας μια μόνο παρομοίωση από βιβλίο του Ρόμπινς. Θα 'χα γεννηθεί, θα 'χα ζήσει και θα 'χα πεθάνει εν οργασμώ! (λέω τώρα)
Create your own banner at mybannermaker.com!