Tuesday, May 26, 2009

Η ΒΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗ

Μεταφέρω : http://afroditealsalech.blogspot.com/2009/05/blog-post_24.html

Tuesday, May 19, 2009

ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ


Πρώτο κρούσμα γρίπης στην Ελλάδα! Φορέστε μάσκες, αφήστε τις συναθροίσεις, περιμένετε μπροστά στους δέκτες σας το επόμενο ιατρικό ανακοινωθέν. Πρώτο κρούσμα γρίπης στη Χώρα Μας!! Τρόμος πάνω απ' το μπλε του Αιγαίου, πανικός στο γαλαζοπράσινο του Ιονίου, φόβος στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων! "Το άκουσες? Ναι παιδί μου, το είπε στις ειδήσεις. Ήρθε κι εδώ!!!"
Στη Ζιμπάμπουε εδώ και μερικούς μήνες έχει ξεσπάσει επιδημία χολέρας. Μετριούνται ήδη 4000 νεκροί (όχι 6 παγκόσμια, 4000 σε μία μόνο χώρα!) και περίπου 50000 μολυνσμένοι! Λόγω των βροχών η εξάπλωση της επιδημίας γίνεται με ταχείς ρυθμούς..... Ε, και? Το ακούσατε στα γεγονότα των οχτώ? Το ανέλυσε ο Πρετεντέρης, η Σπυράκη, ο Οικονομέας και ο περίγυρός τους? Όχι. Ό,τι δεν απειλεί την πολιτισμένη Ευρώπη μας, ό,τι δεν κρατάει κοσά έξω απ' την πόρτα μας, δεν αποτελεί και λόγο έγνοιας για εμάς. Το ένα κρούσμα είναι το θέμα. Το ένα κρούσμα στη χώρα των 10 εκατομμυρίων.
Άντε γαμηθείτε γουρούνια! Για αυτό σας προκαλεί τρεμούλα αυτή η κωλογρίπη! Γιατί σας αφορά άμεσα!

Sunday, May 17, 2009

ΟΧΙ ΤΟΣΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ

Θεσσαλονίκη 13/V/2009

Με παίρνεις τηλέφωνο. Μ' ακούς θλιμμένο μέχρι πατώματος. Σου λέω γράφω. Δε μού 'χεις ζητήσει ποτέ να σου διαβάσω τι γράφω. Σαν κι οι λέξεις μου να αφορούν άλλον. Σαν και κάθε μου συναίσθημα, κορυφής ή χάους να εκπορεύεται από αλλού. Λες κι είμαι κάποιος που γράφει για να γράφει. Λες και το τώρα, η στιγμή δεν είναι η αιτία των με μελάνι πολέμων μου. Λες κι εσύ είσαι έξω από εκεί!.. Δε δέχομαι αυτή τη διακριτικότητα. Δε μ' αρέσει. Δε σου τη ζήτησα. Εδώ σε θέλω. Ενοχλητική, αληθινή περιέργεια ανάμεσα στο χαρτί και το μαρκαδοράκι μου.

Wednesday, May 13, 2009

ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ

Θεσσαλονίκη 11/V/2009

Πού είναι η άνοιξη? Πού πήγαν ο Μάρτης κι ο Απρίλης? Γιατί δε βγήκαν απ' τις ντουλάπες οι ροζ φούστες και τα λεπτά ζακετάκια? Και τα χωράφια έμαθαν ότι το εμπριμέ είναι εκτός μόδας? Τι θα πει “κι από χειμώνα καλοκαίρι”? Δε μ' αρέσει το σεξ χωρίς το ενδιάμεσο. Μετά τη γνωριμία στο κρεββάτι? Όχι! Το φλερτ, τα φιλιά, τα χάδια, πού είναι όλα αυτά? Με τους ρυθμούς μας καταστρέψαμε τις ζωές μας, καταστρέψαμε και τον κόσμο μας. Ας κάνουμε κάτι. Δεν είναι τόσο αργά όσο νομίζουμε. Ας ξαναφέρουμε πίσω την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Τα αγγίγματα κάτω απ' το τραπέζι και τα φιλιά στο λαιμό.

Wednesday, May 6, 2009

ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΕΓΩΙΣΤΗΣ

Θεσσαλονίκη 6/V/2009


Μα πες μου, δεν υπάρχουν οι στεριές που δεν πατήσαμε? Τα κορίτσια… τα κορίτσια που δε φιλήσαμε δε γεννήθηκαν? Τα κορίτσια με τα κόκκινα νύχια και τα μακριά δάχτυλα, τα βράδια δεν αυνανίζονται, δε χωρίζουν στα δυο τα χείλη τους, επειδή ποτέ δεν τα ερωτευτήκαμε? Πες μου, οι μέρες πριν κι οι μέρες μετά από εμάς, οι μέρες που δεν τις ανασάναμε, δεν τις ιδρώσαμε είναι τρύπες στα ημερολόγιά μας, λευκά κενά στις μνήμες και τις προβλέψεις μας? Αλήθεια, γιατί νομίζεις πως με την ύπαρξη πατάμε στα ίδια σημεία, αφήνουμε πίσω μας κοινά χνάρια? Δε σου φαίνεται λίγο κομπλεξικά εγωιστικό αυτό? Ο κόσμος δεν είναι το χωραφάκι μας. Θες δε θες το πολύ είναι από εκεί και έξω.

Saturday, May 2, 2009

Η ΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ...



Βλέπω το ποδόσφαιρο ως τέχνη. Ξεκινάω απ' αυτό. Στήνομαι τόσα ενενηντάλεπτα μπροστά στην τηλεόραση αναζητώντας τρίπλες τύπου Ρεδόνδο, σλάλομ αλα Μαραντόνα, προσωπικά μέχρι λεπτομέρειας σχεδιασμένα show τύπου Ζιντάν. Πότε απογοητεύομαι, πότε βρίσκω μικρά διαμάντια. Δυστυχώς οι δυο αγώνες αυτής τη βδομάδας στο Champion's League μ' άφησαν ανικανοποίητο. Σαν και να μπήκα στο Λούβρο, οι αίθουσες να ήταν άδειες από εκθέματα κι απ' τα ηχεία να ακούγονταν σκυλάδικα.
Ο Μέσι μπλοκαρισμένος, ο Ετό άσφαιρος, ο Ανρί ατομιστής σαν εικοσάχρονος που αποζητά την πρώτη επιβεβαίωση του ταλέντου του. Κι ο Χίντινγκ αναγορεύτηκε ξανά σε "μάγο". Μα εγώ ξέρω, οι μάγοι απ' το μηδέν δημιουργούν ύλη, απ' το τίποτα κάτι κι όχι το αντίθετο. Δεν καταστρέφουν. Η Chelsea δεν υπήρξε. Όπως δεν υπάρχει ο Πανσερραϊκός μες στην Τούμπα, ο Λεβαδειακός μες στο Καραϊσκάκη, ο ΟΦΗ μες στο ΟΑΚΑ. Τα ίδια και για τον άλλο αγώνα. Ο Ρονάλντο μόνος, ο Ρούνεϊ καλός μα ως εκεί που φτάνει, ο 35άρης Γκιγκς μπήκε στο 80'. Η Άρσεναλ σε νοοτροπία έξω κι απ' των παιχτών της κι απ' του προπονητή της.
Η ένδεια όμως δε σταμάτησε εκεί. Μια στιγμή κράτησα στο φιλμ μου. Μια τρίπλα του Φάμπρεγκας προς το τέλος του αγώνα στο κέντρο του γηπέδου... Μια τρίπλα που ο ελάχιστος speaker τη σχολίασε ως φοβερή πίεση του Φλέτσερ στον μέσο της Άρσεναλ.... Η τέχνη ως κορυφαία έκφραση του πολιτισμού για να υπάρξει δεν έχει ανάγκη μόνο τους καλλλιτέχνες που θα την ασκήσουν, μα και τα μάτια που θα τη δουν, θα την αναγνωρίσουν, θα την εκτιμήσουν και θα την προβάλλουν!
Create your own banner at mybannermaker.com!