ΛΕΥΚΑΔΑ 30/ΙΙΙ/2007
Έχω το στυλό σου και γράφω. Έτσι, σαν αστείο, από 'σένα εκπορεύομαι και σε 'σένα καταλήγω. Οι λέξεις μου, σαν πιστά χιλιοφορεμένα παπούτσια, έχουν λιώσει τις σόλες τους στο δρόμο για το σπίτι σου. Σαν σκυλί που όπου κι αν τ' αφήσεις θα γυρίσει πίσω, οι σκέψεις μου από ένστικτο, ίσως και με τη μυρωδιά σου, πάντα επιστρέφουν στην αυλή σου. Επιστρέφουν διαλέγοντας να ζήσουν σε έναν τόπο οικείο, σκουπισμένο, με τα λουλούδια του περιποιημένα και τους τοίχους του φρεσκοασπρισμένους.
No comments:
Post a Comment