Είναι αργά και ψάχνοντας για τραγούδι είχα ανάγκη μια οικεία φωνή. Κάποιον που κουβαλάω μέσα μου από όταν ακόμη περιμέναμε το τέλος του κόσμου στη χιλιετία.. Δε με νοιάζει τι τραγουδάει αυτή τη στιγμή. Δεν προσέχω τα λόγια. Δεν έχουν σημασία. Εγώ τυφλός είμαι και ψάχνω οδηγό στο σκοτάδι μου. Να βγάλω τη βραδιά. Αν ετούτος ο νυκτ-αγωγός θελήσει να με πάει στη μάχη, ας το κάνει. Αν θέλει να με περάσει απέναντι με μέσο τη γαλέρα του, ας το κάνει. Εγώ τον εμπιστεύομαι... όπως αυτό το κορίτσι δίπλα μου εμπιστεύεται τον ύπνο του στην τρυφερότητά μου!...... Την καληνύχτα μου.
1 comment:
:-ο
Post a Comment