"ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΤΗ"
ΠΡΑΜΑΝΤΙΑ ΑΝΑΝΤΑ ΤΟΥΡ
Το κορίτσι απ’ την ακτή θα μπορούσε να ‘ναι αυτό απ’ το τραγούδι του Παυλίδη. Να αυταπατάται και τούτο, να νομίζει, να ‘χει γεμάτες τις προτάσεις του με «τάχα». Το κορίτσι απ’ την ακτή θα μπορούσε να ‘χει γυρισμένη την πλάτη στη θάλασσα και να λέει πως τίποτα υγρό, τίποτα γαλάζιο και τίποτα αλμυρό δεν υπάρχει. Δεν το κάνει όμως. Το κορίτσι απ’ την ακτή κλαίει και γλείφει τα μπλε δάκρυά του. Είναι μόνο εκεί και το ξέρει· μόνο θα μείνει.
8 comments:
Γράφεις όμορφα.
Το κορίτσι από την ακτή θα μπορούσε να πετάει χωρίς φτερά άραγε..
Μπλε δάκρυα, είπες;
Δέχτηκα την πρόσκληση σου όπως βλέπεις, την καλησπέρα μου.
Το κορίτσι απ’ την ακτή θα μπορούσε να ‘χει γυρισμένη την πλάτη στη θάλασσα και να λέει πως τίποτα υγρό, τίποτα γαλάζιο και τίποτα αλμυρό δεν υπάρχει.
... Με μιαν έννοια όμως ή σε μια άλλη γλώσσα πιο θαλασινή το κορίτσι αυτό των ονείρων, θα μπορούσε να είναι αυτό που
"θά θελα να το κοιμηθώ παράνομα
για να βρίσκω βαθιά στην αγκαλιά του
κομάτια πέτρες τα λόγια των θεών
κομάτια πέτρες τ' αποσπάσματα του Ηράκλειτου"
Και δεν πάει να... τα ΠΑΝΤΑ να ΡΕΙ
βγηκε ο ηλιος κι ασχημυνε αυτη η πολη.Εγινε παλι σκληρη,με τυφλωνει,με κανει να χανω τα σημαντικα και να βλεπω μονο αιχμηρες γωνιες.Πεφτω πανω τους,ματωνω,δακρυα κυλουν,δεν ξερω αν ειναι μπλε και τα γυαλια ηλιου δε φιλτραρουν τις φονικες ακτινες του ηλιου.
Θελω ομιχλες,βροχη κι αυτο το τρυφερο γκρι που κανει τη Σαλονικη πιο στοργικη απεναντι μου.
Post a Comment