Monday, January 14, 2008

ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΑ

Θεσσαλονίκη 6/Ι/2008

Μη με παρεξηγείς! Δε θέλω να σου βάλω αλυσίδες. Ούτε βέβαια να μου υπογράψεις κάποιο συμβόλαιο σίγουρης μελλοντικής συνύπαρξης. Δε θέλω να εκβιάσω όρκους σου μπρος στα ιερά σου σύμβολα, απάτητους, για εμάς αύριο. Κι ούτε βουλοκέρι ζητάω στις λέξεις σου, σφραγισμένες να μείνουν ως τη δικιά μας μέρα της κρίσης. Το ότι είσαι μαζί μου τώρα, όμως δε μου αρκεί. Θέλω να βλέπω στα μάτια σου λύσσα για την πιθανότητα να με χάσεις. Θέλω να βλέπω στο χέρι σου μαχαίρι φονιά, αν στην επόμενη γωνία διαλέξω να στρίψω αλλού. Τρεμώδες παραλλήρημα να σε πιάνει αν δεις στον ύπνο σου ότι μια μέρα περπατάω χωρίς εσένα στην παραλία. Θέλω να ‘σαι ευτυχισμένη που είσαι μαζί μου τώρα, και δυστυχισμένη και μόνο στην πιθανότητα να μην είσαι μαζί μου για πάντα... Έχουν διακριτή διαφορά όσα σου λέω. Το καταλαβαίνεις?

3 comments:

Σικελια said...

Μέρες τώρα το διαβάζω, μα δεν καταλήγω πουθενά. Έχω μια αντίρρηση και μια συμφωνία μαζί σου. Ανάλογα με τον ρόλο που παίρνω. Μα πριν πέσω στην παγίδα κι αποκτήσω συμβουλευτικό τόνο, σιωπώ.
Δηλώνω απλά παρουσία.

sylfaen said...

εεεετσι.
Με αντιπροσωπεύει αυτό το ποστ, ειδικά αυτές τις μέρες.

Anonymous said...

"ο έρωτας ειναι πανουργος σαν το καταδιωκόμενο αγρίμι"! Αυτο σκέφτηκα ....

Create your own banner at mybannermaker.com!