Θεσσαλονίκη 14/Ι/2008
Ένα χρόνο μετά η ίδια κακοτυχία είναι εδώ. Η Ρέα του Κοός με άγγιξε στο μέτωπο κάποιο βράδυ και μες στο βαθύ ύπνο μου δεν το κατάλαβα. Πάλι δείχνω ανήμπορος να κάνω κάτι μπρος στην τόση γκίνια, μπρος στο ρεσιτάλ της κακοδαιμονίας. Τι κι αν βάλω ανάποδα τα παπούτσια μου, την μπλούζα μου, αν κρεμάσω σκόρδα στο λαιμό, πέταλα στις πόρτες μου. Ο εχθρός είναι εντός των τειχών. Μόνο η κάθαρση θα διώξει τη βρωμιά. Κι όταν μιλάμε για μαγεία, κάθαρση είναι η φωτιά. Είναι οι φλόγες που ταυτόχρονα θα ανοίγουν βεντέτα και θα παίρνουν κι εκδίκηση.
Ένα χρόνο μετά η ίδια κακοτυχία είναι εδώ. Η Ρέα του Κοός με άγγιξε στο μέτωπο κάποιο βράδυ και μες στο βαθύ ύπνο μου δεν το κατάλαβα. Πάλι δείχνω ανήμπορος να κάνω κάτι μπρος στην τόση γκίνια, μπρος στο ρεσιτάλ της κακοδαιμονίας. Τι κι αν βάλω ανάποδα τα παπούτσια μου, την μπλούζα μου, αν κρεμάσω σκόρδα στο λαιμό, πέταλα στις πόρτες μου. Ο εχθρός είναι εντός των τειχών. Μόνο η κάθαρση θα διώξει τη βρωμιά. Κι όταν μιλάμε για μαγεία, κάθαρση είναι η φωτιά. Είναι οι φλόγες που ταυτόχρονα θα ανοίγουν βεντέτα και θα παίρνουν κι εκδίκηση.
No comments:
Post a Comment