Φεύγω για Σύρο. Μπαίνω σε καράβι πάλι και ταξιδεύω στο Αιγαίο. Παραμονές του Πάσχα και κοινωνώ στην κατάνυξη της θάλασσας, του πλακόστρωτου, του φρεσκοασπρισμένου. Με αγάπη στα μαλλιά, στα μάτια, στα χείλη, στο λαιμό, στα χέρια κινάω για 'κει που κι αν φυσάει θα σφυρίζει διαφορετικά, κι αν βρέχει θα μουσκεύει αλλιώς. Κινάω με σκοπό να ξαναψάξω τον έρωτα και την τραγωδία της Μαρίνας, τον καπνό και τη φωνή του Μάρκου, τους Άμλετ και τους ψιθύρους του Μάνου... το βερνίκι και το ξύλο των ταρσανάδων... Φεύγω για Σύρο. Πηγαίνω να συναντήσω Έλληνες, Φράγκους, Βενετούς, Τούρκους, Εβραίους...
5 comments:
Χαιρετισμούς στην αγαπημένη Σύρο.
Αν το μπορούσα θα την διάλεγα για να μείνω μόνιμα.
Καλώς να τους συναντήσεις. Καλώς να σε απαντήσουν και να σε δεχτούν.
Φιλιά.
Αυτά τα νησιά ...όσοι μπορούν πρέπει να φεύγουν απο τις πόλεις, να καβαλάνε ένα πλοίο και να ρίχνουν μάύρή πέτρα, μόνο που.. χρειάζεται στοργή και σεβασμό το νησί...μ'αρέσει όπως μιλάς για την Σύρο, είναι όμορφο μέρος με τιμή και δόξα
Easy going..Εύγε!
Είναι συγκινητικό να διαβάζεις τόσο όμορφα λόγια για τον τόπο όπου μεγάλωσες, ζεις και αναπνέεις τον αέρα του καθημερινά, έστω κι αν εσύ δεν τον εκτιμάς τόσο, ίσως γιατί τον θεωρείς δεδομένο και τον έχεις εντάξει στην καθημερινότητά σου. Αν είσαι ακόμα στο νησί μου καλά να περνάς, αν έχεις ήδη φύγει εύχομαι να ξανάρθεις σύντομα έχοντας κατακτήσει όλα αυτά που αναζητάς!
και βεβαια εκτος απο τα ποιηματα να ξαναψαχνουμε τον ερωτα γιατι χωρις αυτον..τι ποιήματα
Post a Comment