Θεσσαλονίκη 29/VI/2008
Στον έρωτα πέφτεις μόνο με τα μούτρα. Η βουτιά γίνεται από βράχο ψηλό κι απόκρημνο. Κι ο βυθός κάτω είναι άγνωστος και μάλλον επικίνδυνος. Δεν έχει άλλο να κάνεις όμως: να βουτήξεις. Μόνο έτσι ερωτεύεσαι. Χωρίς δισταγμό, με άγνοια κινδύνων, με κλειστά μάτια και βαθιά ανάσα. Και να ξέρεις πως αφού κάνεις το βήμα, φυσική επιστροφή δεν υπάρχει. Αν μετανιώσεις, απλά θα βρεθείς εκτεθειμένος ανάμεσα σ’ αυτό που ήθελες κι αυτό που δε θες. Άσχημο.
Στον έρωτα πέφτεις μόνο με τα μούτρα. Η βουτιά γίνεται από βράχο ψηλό κι απόκρημνο. Κι ο βυθός κάτω είναι άγνωστος και μάλλον επικίνδυνος. Δεν έχει άλλο να κάνεις όμως: να βουτήξεις. Μόνο έτσι ερωτεύεσαι. Χωρίς δισταγμό, με άγνοια κινδύνων, με κλειστά μάτια και βαθιά ανάσα. Και να ξέρεις πως αφού κάνεις το βήμα, φυσική επιστροφή δεν υπάρχει. Αν μετανιώσεις, απλά θα βρεθείς εκτεθειμένος ανάμεσα σ’ αυτό που ήθελες κι αυτό που δε θες. Άσχημο.
1 comment:
Με ανοιχτά τα μάτια. Να βλέπεις το γαλάζιο να σε πλησιάζει. Να δεις όσα κρύβει στα βάθη του.
Post a Comment