Μεγαλώνω άσχημα. Με λιγότερες λέξεις, περισσότερα θέλω που έχουν ήδη εκπέμψει SOS, πιο πολλές σκιες που ασχημίζουν παρά δίνουν γοητεία σ' αυτή τη φάτσα. Μεγαλώνω και πλέον αγχώνομαι. Για τους ανθρώπους μου, την πόλη μου, τις μουτζούρες των γραπτών μου. Είμαι 31 κι η επίγευση των μονολόγων μου είναι ότι δεν έχω καταφέρει τίποτα. Κωλοχαρακτήρας θα πεις. Δε θα σ' αντικρούσω. Κυκλοθυμικός κι αδύναμος, έτοιμος να γκρεμίσω ανά πάσα στιγμή... Ξέρω αύριο αλλιώς θα τα βλέπω. Αύριο όμως. Σήμερα δε γίνεται να με ανεχτείς. Γι' αυτό άστο. Ας μείνω μόνος απόψε.
4 comments:
Αισθάνομαι σημαίνει υπάρχω. Και δεν είναι πάντα καλό. Αλοίμονο αν ήταν. Μην απελπίζεσαι και μην το βάζεις κάτω. Αύριο θα είναι καλύτερη μέρα.
Μικρά επώδυνα βηματάκια προς την αυτογνωσία.
Μισώ όταν ακούγομαι σαν αναστεναγμός βιβλίου με τρόπους για την αποφυγή της κατάρρευσης και την μεταμφίεσή της σε βρυκολακίσια ευτυχία. Να πω χρόνια πολλά ή ακόμα καλύτερα καλά κρασιά!!!!!
Τα κρασιά οφείλουν να 'ναι καλά, αλλιώς ας μένουν άπιοτα.
"Αύριο θα 'ναι μια καλύτερη μέρα", είπε καθώς τον πήγαινε ο δήμιος στην κρεμάλα... Και γελάσανε όλοι..
Πλάκα κάνω. Όλα πάλι όμορφα είναι.
Ακόμη και η γκιλοτίνα μπορεί να είναι απελευθέρωση....
Post a Comment