Τα φώτα απέναντι...

Ο Σικελιανός, μένοντας σε ένα νησάκι λίγο μακρύτερα, έγραφε στο Λυρικό Βίο του: "Τα φώτα απέναντι θα 'ναι πάντα η Λευκάδα..."

Είτε νιώθουμε τον τόπο μας τέλεια ξένο είτε ιδρωμένο πουκάμισο κολλημένο πάνω μας, ο στίχος του ποιητή μας ακολουθάει. Όλους. Τα φώτα απέναντι είναι πάντα η Λευκάδα, ο τόπος που μας μεγάλωσε, η πέτρες που πέσαμε και πρωτοματώσαμε, τα κοντά φουστάκια των κοριτσιών που εκεί, κάποτε, έφτιαξαν μια ματιά κι έναν χαρακτήρα στραμμένο κι αφιερωμένο σε συγκεκριμένους ιλίγγους! Δεν έχει σημασία πού ζούμε, με ποιους, σε ποια χώματα φυτεύουμε τις ελιές μας. Ο πρώτος τόπος μας θα μας συνοδεύει. Σαν στοιχειό-τρομάρα, σαν σφύριγμα συντροφιάς στη νύχτα. Βαλυριανό το ατσάλι των αλυσίδων που μας δένουν μαζί του. Άκοπο και για τον καλύτερο σιδερά...