Θα ‘θελα ένα βράδυ να κοιμόμουν στο μαξιλάρι σου για να ‘βλεπα τι ονειρεύεσαι. Τι βλέπεις τις νύχτες πριν τα δάχτυλά σου ξανασχεδιάσουν απαλό έρωτα. Θα ‘θελα να υπήρχα ο αέρας που σε χωρίζει απ’ την εικόνα, πριν της ζητήσεις να έρθει σε ‘σένα. Πριν βγάλεις από φωνές όλη την έλξη του σύμπαντος, για να κάψεις –πάντα ερωτικά- το μεσοδιάστημα αυτών που ποθούνται. Κύριε Χατζιδάκι, είσαι πάντα εδώ. Θα ‘θελα να ‘νιωθα το χέρι σου στο κεφάλι μου, να ‘παιρνα την ευχή σου κι η κάθε ανάσα μου ν’ απέπνεε κάτι απ’ τον ερωτισμό σου.
Sunday, July 1, 2007
ΚΥΡΙΕ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ...
Θεσσαλονίκη 26/VI/2007
Θα ‘θελα ένα βράδυ να κοιμόμουν στο μαξιλάρι σου για να ‘βλεπα τι ονειρεύεσαι. Τι βλέπεις τις νύχτες πριν τα δάχτυλά σου ξανασχεδιάσουν απαλό έρωτα. Θα ‘θελα να υπήρχα ο αέρας που σε χωρίζει απ’ την εικόνα, πριν της ζητήσεις να έρθει σε ‘σένα. Πριν βγάλεις από φωνές όλη την έλξη του σύμπαντος, για να κάψεις –πάντα ερωτικά- το μεσοδιάστημα αυτών που ποθούνται. Κύριε Χατζιδάκι, είσαι πάντα εδώ. Θα ‘θελα να ‘νιωθα το χέρι σου στο κεφάλι μου, να ‘παιρνα την ευχή σου κι η κάθε ανάσα μου ν’ απέπνεε κάτι απ’ τον ερωτισμό σου.
Θα ‘θελα ένα βράδυ να κοιμόμουν στο μαξιλάρι σου για να ‘βλεπα τι ονειρεύεσαι. Τι βλέπεις τις νύχτες πριν τα δάχτυλά σου ξανασχεδιάσουν απαλό έρωτα. Θα ‘θελα να υπήρχα ο αέρας που σε χωρίζει απ’ την εικόνα, πριν της ζητήσεις να έρθει σε ‘σένα. Πριν βγάλεις από φωνές όλη την έλξη του σύμπαντος, για να κάψεις –πάντα ερωτικά- το μεσοδιάστημα αυτών που ποθούνται. Κύριε Χατζιδάκι, είσαι πάντα εδώ. Θα ‘θελα να ‘νιωθα το χέρι σου στο κεφάλι μου, να ‘παιρνα την ευχή σου κι η κάθε ανάσα μου ν’ απέπνεε κάτι απ’ τον ερωτισμό σου.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment