"Δεν έχεις καταλάβει τίποτα, ε; Δεν έχεις καταλάβει τίποτα."......... Στάσου στην άκρη της εικόνας τελώνης να ζητάς φόρο στην εναλλαγή των καρέ. Στάσου, και μόνο απ' το ρήμα σου, δυο αιώνες μετά συνειδητοποίησε την ήττα σου σε έναν αγώνα κίνησης. Μόνο κίνησης. Κίνησης για χάδι που φώναζε και δεν ακούστηκε. Για ανατρίχιασμα που θα προκαλούσε η κάθε των δαχτύλων σου κατηφόρα. Κίνησης-έλξης, κίνησης-απώθησης, κίνησης σμιξίματος. Στάσου και γράφε κείμενα για δοχεία που δεν συγκοινωνούνται. Που η τελευταία τους γέφυρα δεν χτίστηκε γιατί ο πρωτομάστορας δεν είχε κόρη να ρίξει στα θεμέλια. Μείνε εκεί και προσπάθησε να μαντέψεις τη γεύση των ποδιών της αφού θα τα 'χες γλείψει, το χρώμα των γραπτών της αφού θα τα' χες ματώσει. Μείνε και παραδέξου το: αφελής σαν άντρας μακάρια στη γλυκιά σου άγνοια πορεύεσαι. Διάφανος, νομίζε κανείς δε θα δει την αμηχανία σου...
Κι όμως, δεν είναι έτσι..
Κι όμως, δεν είναι έτσι..
4 comments:
Δεν μου φαίνεται σαν άνω τελεία, αλλά περισσότερο σαν τελεία και παύλα. Γιατί, γιατί να συνεχίζεις να συνδιαλέγεσαι με όσους αγαπούν μόνο τον μονόλογο; Δεν το καταλαβαίνω...
Δεν είναι έτσι όπως το λες. Αλλά ας πούμε ότι είναι. Ε, τότε απαντώ ότι διάλογος είναι οι ματιές, τα βλέμματα, τα αγγίγματα, όσα συνοδεύουν και δένουν τους μονολόγους μας. Οι δεσμοί που δίνουν νόημα στο να γίνονται ενώπιον άλλων...
Κι όλα αυτά, πολλές φορές, αρκούν για να διαλέγεις όσους μονολογούν..
Ο διάλογος θέλει δύο. Ακόμη και στις σιωπές του.
Post a Comment