Μέρες εξέγερσης είναι αυτές που ο διπλανός σου δε μιλάει στο κινητό αλλά ουρλιάζει ένα σύνθημα. Μέρες εξέγερσης είναι αυτές που τα ραντεβού δε δίνονται στις καφετέριες αλλά στις συνελεύσεις. Μέρες εξέγερσης είναι αυτές που ο πόνος δεν έρχεται απ' το βηχαλάκι της ίωσης αλλά απ' τα γκλοπ, τις πλαστικές και φορές-φορές τις αληθινές σφαίρες. Μέρες εξέγερσης δεν είναι αυτές που σκέφτεσαι τον κρύο καιρό γιατί θα σε αποκλείσει απ' τη δουλειά σου αλλά γιατί θα είσαι όλη τη μέρα έξω, ίσως κι όλη τη νύχτα διεκδικώντας κάτι. Μέρες εξέγερσης είναι αυτές που τα όμορφα κορίτσια δε βάφουν τα νύχια τους για να εμφανιστούν στα club αλλά βάφουν το πρόσωπό τους για να εμφανιστούν στους δρόμους. Εν τέλει, μέρες εξέγερσης είναι αυτές που ο ατομικός ψίθυρος ανδρώνεται σε συλλογική κραυγή...
No comments:
Post a Comment