Είναι μέρες που θες να πάρεις ένα σπαθί και να θερίσεις καθέναν που θα προσπαθήσει να υποτιμήσει τη νοημοσύνη σου, να σε φέρει στο ίδιο ύψος με τη μηδενική τιμή της διάνοιάς του. Ε, ο Machete δεν το σκέφτηκε πολύ. Πήρε αυτό το σπαθί (και μερικά άλλα κοφτερά) κι έφερε τον Ιούλιο (Αλωνάρη) πιο νωρίς. Θέρισε κεφάλια, πόδια, χέρια, εντόσθια... ό,τι πρόχειρο έβρισκε! Κι εγώ για να σπάσω τη μονότονη γκρίνια μου, έγραψα χαρούμενα ακολουθώντας την ταινία σκηνή τη σκηνή.... Εδώ το κείμενο!
2 comments:
Λατρεύω αυτήν την ταινία ,καλτιά μεχρι εκεί που δεν παίρνει με απίστευτες σκηνές!!! μμμ ένας τέτοιος μας χρειάζεται γτ εγώ ούτε ψωμί δεν μπορώ να κόψω!!!
Και σκέψου τον στην κουζίνα σου κι εσύ απ' την τραπεζαρία να του φωνάζεις: "Μωρό μου, πρόσεξε μην κοπείς!"
Post a Comment