Τι μου λες δε στέκει αυτό που γράφω? Δε στέκει πού? Στην άκρη του γκρεμού? Κι αν πέσει τι? Νομίζεις δε θα πετάξει? Δε θα μπατάρει τα έψιλον ν’ ανοίξουν φτερά, να γίνουν γλάροι, να το σηκώσουν πάνω από θάλασσες? Εγώ λέω στέκει! Και μη με ειρωνεύεσαι. Δεν είναι δικοί μου κανόνες αυτοί. Δε γράφω με κανόνες. Είναι θέμα ενστίκτου. Επιλογής των κατάλληλων ερωτικών στάσεων για τα ζευγάρια των λέξεων. Και δεν το λέω απ’ έξω. Από μέσα, λέξη ο ίδιος, με σιγουριά στο λέω.
3 comments:
Έτσι μου αρέσει... Χωρίς κανόνες!
Και τρομερή η συνδετικότητα με το champions league από κάτω!
τι να πω... ανθρωπε μου.. μέσα σε 7 αράδες ζητοκραυγάζει η έμπνευση φορεμένη στην ωραιότερη λέξη!
Post a Comment