Με παίρνεις τηλέφωνο. Μ' ακούς θλιμμένο μέχρι πατώματος. Σου λέω γράφω. Δε μού 'χεις ζητήσει ποτέ να σου διαβάσω τι γράφω. Σαν κι οι λέξεις μου να αφορούν άλλον. Σαν και κάθε μου συναίσθημα, κορυφής ή χάους να εκπορεύεται από αλλού. Λες κι είμαι κάποιος που γράφει για να γράφει. Λες και το τώρα, η στιγμή δεν είναι η αιτία των με μελάνι πολέμων μου. Λες κι εσύ είσαι έξω από εκεί!.. Δε δέχομαι αυτή τη διακριτικότητα. Δε μ' αρέσει. Δε σου τη ζήτησα. Εδώ σε θέλω. Ενοχλητική, αληθινή περιέργεια ανάμεσα στο χαρτί και το μαρκαδοράκι μου.
2 comments:
Αν δεν επιδιώξεις ή δε ζητήσεις αυτό που επιθυμείς, μη περιμένεις από κανένα να είναι μέσα στο κεφάλι σου
είναι βασανιστικό να θέλεις να μιλήσεις και κανείς να μην έχει διάθεση να ανοίξεις το στόμα σου
Post a Comment