Λευκάδα 4/VI/2009
Το "προ εκπλήξεως" στον έρωτα σπάνια είναι για καλό. Αν στη δουλειά, στο σπίτι, στο καθεμέρα η ρουτίνα είναι φρίκη, στο θέμα "αγαπώ" η ρουτίνα είναι στόχος. Θες ο άλλος να το κάνει μέχρι το τέρμα των σωθικών του κι αυτό να μην αλλάζει ποτέ. Θες κάθε που λείπεις ο άλλος ν' αυτοκτονεί κι αυτό να γίνεται για πάντα. Θες κάθε φορά που μπαίνεις μέσα της ή τον βάζεις μέσα σου να κλαίει ηδονή και να αναστενάζει ευτυχία. Και τούτο να έχει σφραγίδα αμετάβλητης αιωνιότητας. Η έκπληξη στον έρωτα θα είναι τουλάχιστον ένα ράγισμα αυτής της συνήθειας, θα είναι συνεχής φόβος για ένα μελλοντικό σπάσιμό της. Τα λόγια που δεν περίμενες ν' ακούσεις, το μήνυμα που όλη τη νύχτα δεν ερχόταν, η αβεβαιότητα που πλέον σε κατατρώει, είναι τα κορδελλάκια και το περιτύλιγμα στο απρόσμενο πακέτο που έχεις μπροστά σου.
Το "προ εκπλήξεως" στον έρωτα σπάνια είναι για καλό. Αν στη δουλειά, στο σπίτι, στο καθεμέρα η ρουτίνα είναι φρίκη, στο θέμα "αγαπώ" η ρουτίνα είναι στόχος. Θες ο άλλος να το κάνει μέχρι το τέρμα των σωθικών του κι αυτό να μην αλλάζει ποτέ. Θες κάθε που λείπεις ο άλλος ν' αυτοκτονεί κι αυτό να γίνεται για πάντα. Θες κάθε φορά που μπαίνεις μέσα της ή τον βάζεις μέσα σου να κλαίει ηδονή και να αναστενάζει ευτυχία. Και τούτο να έχει σφραγίδα αμετάβλητης αιωνιότητας. Η έκπληξη στον έρωτα θα είναι τουλάχιστον ένα ράγισμα αυτής της συνήθειας, θα είναι συνεχής φόβος για ένα μελλοντικό σπάσιμό της. Τα λόγια που δεν περίμενες ν' ακούσεις, το μήνυμα που όλη τη νύχτα δεν ερχόταν, η αβεβαιότητα που πλέον σε κατατρώει, είναι τα κορδελλάκια και το περιτύλιγμα στο απρόσμενο πακέτο που έχεις μπροστά σου.
3 comments:
Όχι ρε πρόβατο, αυτό τότες δεν είναι έρωτας, τροφή για την ανασφάλεια είναι.
νομίζω οτι πρέπει να δώσουμε λίγο χώρο στον έρωτα να αναπνεύσει γιατί τον έχουμε στριμώξει πάρα πολύ και του έχουμε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη. Ο έρωτας είναι συναίσθημα και όπως όλα τα αισθήματα έχει διακυμάνσεις, εξάρσεις και υφέσεις, δε μπορούμε να τον βάλουμε στην πρίζα και να τον τροφοδοτούμε με 230 Volt. Και εμείς οι ίδιοι θέλουμε χώρο
Ο έρωτας είναι ούτως ή άλλως ένα είδος μαζοχισμού.
Ερωτευόμαστε γιατί το θέλουμε αυτό.. και το ζούμε έντονα και το αποζητάμε, μέχρι αυτό να μας τελειώσει. Γιατί όσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα αυτό, τόσο πιο γρήγορα σου τελειώνει. Μετά όμως? Ο έρωτας περνά, η συνήθεια όμως είναι η αγάπη που μένει.
Post a Comment